Después de todo lo acontecido en el onroerend goed desde que estalló la burbuja de precios y producción de casas, quizás pocos recuerden el fuerte impacto que tuvo la aprobación de la Wet van de bodem (8/2007 en RDL 2/2008). De nieuwe verordening werd geboren met als doel het verwijderen van rechters van administratieve beoordelingsvrijheid vereist dat de evaluaties van de bodem soms gedicteerd objecten van onteigening, een fenomeen dat, aangespoord door de sterke vraag in tijden van boom, het leidde tot een speculatieve fenomeen dat later had ernstige gevolgen voor de rekeningen en de financiële levensvatbaarheid van veel bedrijven.
Als dit, de wetgever verminderd klassen die historisch gezien het land verdeeld en gevestigde slechts twee typen: fundamentele situatie van verstedelijkt (Zonne-energie) en fundamentele situatie van plattelands (de rest). Op deze manier, Als een veld die tot dat moment had staat agrarische moest productie worden onteigend voor de bouw van een snelweg, Het moet als zodanig worden gewaardeerd (Vergeet niet dat een mooie uitdrukking uit de patatal gewaardeerd als een patatal Minister María Antonia Trujillo) en niet op basis van wat werd gebouwd op hetzelfde.
Ook, Hoewel de wet werd geboren met baanbrekende roeping, de waarheid is dat de crash van de sector en de economie in het algemeen, met de schorsing van de vele burgerlijke bouwkunde projecten, fue lo que hizo que se acabaran de un plumazo las stratosferische taxaties. Oktober vorig jaar, goedkeuring van de nieuwe geconsolideerde tekst van de wet van de bodem die nog van invloed is op dit doel van de verlaging van de kosten van onteigeningen en meer in het bijzonder regelt de voorwaarden van stedelijke grond. Ten aanzien van het regime van taxaties, asume la arrest van het Grondwettelijk Hof van 2014 en la que se declaró nulo e inconstitucional el máximo de dos para el coeficiente que fijaba la norma del factor de localización.
Dit betekent dat de oorspronkelijke wet die het op voorwaarde dat dat land in landelijke situatieIk kon de opgehaalde waarde corrigeren por capitalización de rentas de la tierra, door een coëfficiënt van een maximum van twee passen, Mochten ze naast stedelijke centra of productiecentra met specifieke milieukenmerken, Als herinnert Andrés Lorente, director del área de Suelo de Tinsa. Dit betekende een opluchting, in het geval van een schatting van de onteigening, voor die bodems dat vele ontwikkelaars atesoraron in metropolitan kronen van grote steden plannen om enorme winsten en dat de norm van 2008 zij zagen als de waarde gedaald om te leiden.
Echter, de High Court ongrondwettig verklaard van deze limiet van de verhouding van twee en aangevoerd, Onthoud als Ignacio Ortiz, analista de Consultants Forum, dat "het niet gerechtvaardigd was in wet noch in de toelichting, en zou grillige te vermijden om de werkelijke waarde van de bodem. Zij acht de rechtbank die een bevinding van onteigening compensatie die in overeenstemming is met het idee van het proportionele saldo kan voorkomen en dat de beperking strijdig met is artikel 33.3 van de Grondwet". Dat artikel verwijst naar dat "niemand kan worden particuliere bezittingen en rechten maar om reden van openbaar nut of maatschappelijk belang", door middel van gepaste compensatie en overeenkomstig de bepalingen van de wetten".
Ortiz legt uit dat, "wordt een zin aangepast recht, Het kan produceren een niveau hoger dan de werkelijke waarde, cayendo así en un speculatieve fenomeen. De Justitie o no dependerá de cada caso y de la diferencia que resulte entre el valor calculado y el real”.
Zoals herinnert Andrés Lorente, de methode voor de beoordeling van de landelijke bodem bestaat uit het verdelen van de opbrengst van het land (berekend door kapitalisatie van inkomsten uit land) tussen een tarief van hoofdletters en het resultaat is toegepast, in uw geval, die factor correctie volgens de locatie que ya no puede tener el límite máximo de dos.
"De bepalingen opgenomen in de nieuwe geconsolideerde tekst aannemen dat hogere tarieven, Wat betekent dat de waarden aanzienlijk lager is dan die verkregen met de eerdere verordeningen kunnen worden. Als voordat de interne prestaties in de secundaire markt van openbare schuld met een termijn van twee tot zes jaar werd opgevat als een verwijzing, ahora se tiene en cuenta het gemiddelde van de laatste drie jaar van de rentevoet van de verplichtingen van de staat 30 jaar oud (3,663%)”, Zij verduidelijken van Tinsa.
Om deze reden, Als de van toepassing zijnde tarieven aanzienlijk zijn gestegen, Dit resulteert in vrij lagere schattingen van de bodem. Er zijn gevallen waarin nu met deze onteigenen nieuwe regels kunnen wordenkosten voor de administratie tussen vijf en zes keer lager del que hubiera sido aplicable con el marco legal de 2008, dringt erop aan Lorente.
Lees meer:
http://www.cincodias.com/cincodias/2016/02/01/economia/1454344950_644466.html